عاشقان را حاجتت بي مزد دواست

بندگان را رق خشكيده مزد دادن فناست

تا كه بندگي بر ره خوبان يافتيم

در مدح عشاق ز پيمانه جام تهي غناست

افسوس برفت آنكه شوق ما در طب ديدارش بود

حسين نام او و كربلا غربانگاهش بود

يا حق