با عرض سلام خدمت جنابعالي وبلاگ خوبي دارين به وبلاگ من هم سري بزن و خودت را معرفي كن و نظر بده وبه دوستان خودت معرفيش كن
سلام
شما توكل كنيد
آري حق با شماست اما اگر مسافر راه خويش را گم کرده باشد آن گاه ممکن است از فرهنگ بيگانه سر برون آورد . مگر غير از اين است
موفق باشيد
زيبا است و آموزنده کاش عبرت بگيريم
اربعين عشق تسليت باد
مطلب بسيار بسيار زيبا و جالب بود.
آن كس كه تو را شناخت جان را چه كند
فرزند و عيال و خانمان را چه كند
ديوانه كني هر دو جهانش بخشي
ديوانه تو هر دو جهان را چه كند
------
سلام مهربون
عالي بود
بسم رب الشهداء و الصديقين
پيوسته نواي يا حسين(ع) است مرا *** دارم همه چيز تا حسين(ع) است مرا
چون فطرس و حّر اميد بخشش دارم *** وقتي سرو کار با حسين(ع) است مرا
"اللهم عجل فرجه و مخرجه وانصرنا به نصراًعزيزا"
عرض ادب
آه از اين اندوه که عالمي را سوخت جان
چشمانت را چه شده است که اگر گويي باز ايستد بر اشک خود مي افزايد،،دلت را چه شده است که اگر گويي بهوش آي!
شيفتگي اش افزون مي شود.
*فرا رسيدن اربعين حسيني عليه السلام را خدمت شما دوست گرامي تسليت عرض ميکنم*
امام حسين عليه السلام و يارانشان با شهادت و اسارت، خود را به «وجه رب» پيوند زدند.
(و يبقي وجه ربک ذوالجلال و الاکرام )
و خداوند عشق و گرايش به آنان را در جان مسلمانان سرشته است
حضرت امام باقر عليه السلام مي فرمايد:
هنگامي که جدم حسين (ع) در کربلا کشته شد، همه فرشتگان به درگاه خداوند ناله و گريه کردند و عرض کردند : اي خداي ما، آيا نمي بيني برگزيده ات و بهترين خلق تو را ظالمان کشتند.پس خداوند خطاب به فرشتگان فرمود:قروا ملائکتي فوعزي و جلالي لأنتقمن منهم و لو بعد حين.آرامش داشته باشيد، به عزت و جلالم سوگند، هر آينه حتما انتقام خواهم کشيد از آن ستمگران در زمان خودش.سپس خداوند پرده را برداشت و فرشتگان امامان از نسل امام حسين (ع) را ديدند و خوشحال شدند و به يکي از آنها که ايستاده و در حال نماز خواندن بود، نگاه کردند. خداوند عزوجل فرمود:بذالک القائم أنتقم منهم اين ايستاده، (حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه) انتقام خواهد گرفت
منبع: بحار الأنوار:221/45 به نقل از اعجاز اميران عالم: 162
به روز حشر ندانم که قاتلان حسين (ع) *** چگونه چشم شفاعت به جد او دارند
* التماس دعا
انً آه اِسمٌ من اسماء الله ...
خلاصه - كوتاه و موجز اينكه آه اسمي هست از اسمهاي خداوند !!!!
الهي؛
هر كسي را كه سر كوي تو راهش ندهند
گريه و سوز دل و ناله و آهش ندهند