چشمم از اشک پر و مشک من از آب تهي است
جگرم غرقه به خون و تنم از تاب تهي است
دل من ميبرد آبي که از اين مشک چکد
کشتي ام غرقه به آبي که زگرداب تهي است
به روي اسب قيامم به روي خاک سجود
اين نماز ره عشق است زآداب تهي است
دست و مشک و علمم لازمه هر سقاست
دست عباس تو از اين همه اسباب تهي است
مشک هم اشک به بي دستي من ميريزد
بي سبب نيست اگر مشک من از آب تهي است .